Fotoğraf çekmenin yasak olduğunu girişteki bilet satan kızdan öğrendiğimizde yanımdaki arkadaşımla birbirimize üzgün bir bakış attık.Ama neden diye nafile sorularla kızı bunaltsak da anlamalı insan bir nebze.İnsanlar gelsin ve meraklarını öyle yensin diye düşünüyorlar.Fakat bence yanlış düşünüyorlar.Çünkü ben ve arkadaşım tüm güvenlik kameralarını hiçe sayarak,sanki kapıda bize 'fotoğraf çekmek yasak' diyen kızı hiç duymamışcasına her köşede en az 5 resim çektik.Çok da iyi yaptık.Neden? Çünkü bu sayede daha çok insan tanıdı ve o resimlerin şahaneliği karşısında gitmeden yapamadı.İnanın,ben bu resimleri yükler yüklemez mesajlar üst üste gelmeye başladı.Herkes oranın nerede olduğunu öğrenmek istiyor ve gitmek istediklerini belirtiyordu.Ben de herkese büyük iştahla cevap verdim.Herkes gitmeli tabii ya! Ve bana gelen geri dönüşlerle 4 arkadaşım benden sonra oraya gitmişti,yani ben onlara kazandırmış oldum bu bağlamda.Bence resim çekmek yasak olmamlı azizim der yazıma başlarım :)
Katlara çıkmaya başlar başlamaz sarıyor içinizi 70 li yıllar.Her katta fonda başka bir Türk filmi müziğinin çalması ve sadece yürürken yerdeki tahtalardan çıkan ayak sesleri eşliğinde harika bir yolculuk daha bizi bekliyordu.Galatasaray lisesinin 100 metre kadar aşağısında,Tophaneye inen o daracık sokağın sağında kalıyor Türvak.Türker İnanoğlu Vakfı.
Pek güzel düşünmüş sevgili Türker İnanoğlu.Oradaki atmosferi tasvir etmek imkansız.Bunları yazarken kulağıma o müthiş sessizliğin içindeki hafif tonda çalan Yeşilçam müzikleri geliyor,huzur doluyorum.Her katta farklı şeyler var.Bir katta siyah-beyaz resimler,tüm Türk oyuncularının portreleri,karikatürler,tiyatro enstantaneleri sergilenir iken,diğer katta o yıllarda kullanılmış film çekim aletleri,mikrofonlar ,spotlar ve daha bir sürü şey.. Başka bir katta sadece afişler var iken nefesimizi kesecek olan şey usta oyuncuların bal mumundan yapılmış heykelleri..Katta gezinirken bir kapıdan girdim ve karşımda koca heybetiyle Ayhan Işık ı görmek bir kaç saniyemi sildi hafızamdan.Kalakalmamak elde değil! Büyük yeteneği bir başka büyük yetenek perçinlemiş ve olanca gerçekçiliği ile karşımıza sunmuştu.Duygulanmamak elde değildi.Belgin Doruk,Hulusi Kentmen,Yılmaz Güney,Hüseyin Baradan,Kemal Sunal,Vahi Öz,Adile Naşit,Sadri Alışık... Bu kadar mı gerçekçi olur! Oraya gidip,o atmosferi tadıp da gözleri dolmayan bir Türk evladı varsa beri gelsin diyorum ve fotoğraflar anlatsın biraz diyerek çekiliyorum.Ben yinede sevgili Türvak çalışanlarına saygısızlık etmemek için - ki milyon tane resim çekerek çıkışta yüzlerine bakamadık fakat buna mecburduk- çok fazla resim yüklemiyorum.Gidin,görün efendim.
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder